Głupi żółw - historia dzieci i książka aktywności. Dzieci mogą malować, wymazywać, zapisywać, nagrywać, słuchać.
Strona 1: Pewnego razu żył żółw w dżungli przy małym stawie. Ten mały staw był całym jego światem. Grał w wodzie. Dostał jedzenie i wodę z tego stawu i mieszkał w pobliżu.
Strona 2: Powoli i stopniowo staw zaczął wysychać. Żółw się zmartwił. Poziom wody spadał. Ostatecznie staw całkowicie się wysuszył. Teraz żółw musiał przenieść się gdzie indziej.
Strona 3: Pewnego pięknego dnia dwa łabędzie przyszły odwiedzić żółwia. Byli dobrymi przyjaciółmi żółwia. Żółw był smutny. Łabędzie zapytały, dlaczego tak się zdenerwował.
Strona 4: Żółw powiedział: "Przyjaciele! Staw ten wyschnął przez pewien czas. Z tego stawu dostawałem moje jedzenie i wodę. Teraz muszę przenieść się do innego stawu. "
Strona 5: Nagle przyszedł mu do głowy pewien pomysł i stał się szczęśliwy. Dzielił swój pomysł z łabędziami i powiedział: "Hej, przyjaciele! Możesz mi pomóc w tej sprawie. "Łabędzie się zdziwiły i zapytały, jak mogą mu pomóc.
Strona 6: Żółw kontynuował: "Przyjaciele! Układasz długi kij. Trzymam kij od środka ustami. Obaj trzymacie go z obu stron ustami i latają i zabierają mnie do innego stawu. "
Strona 7: Łabędź polubił ten pomysł, ale jeden z nich ostrzegł żółwia: "Ale przyjacielu, musisz być cicho przez cały czas. Jeśli otworzysz usta, upadniesz na ziemię i zostaniesz zraniony. "Żółw zgodził się.
Strona 8: Zaimplementowali pomysł żółwia i trzymali kij z żółwiem i zaczęli latać. Idąc coraz wyżej, zaczęli przeszukiwać drugi staw.
Strona 9: Leciały dość wysoko na niebie. Nagle niektóre dzieci zobaczyły, jak lecą. Jeden z nich powiedział: "Spójrz tam! Łabędzie są tak sprytne, że niosą ze sobą żółwia.
Strona 10: Żółw to usłyszał. Nie lubił tego słyszeć, ponieważ to był jego własny pomysł, że łabędź go niesie. Zirytował się.
Strona 11: Zapomniał, że trzyma patyk ustami i leci z łabędziami. Gdy otworzył usta, by wyjaśnić, że to był jego własny pomysł, stracił przyczepność nad kijem ...
Strona 12: ... upadł na ziemię i złamał mu głowę. Morał tej historii brzmi: "czasami rozsądnie jest trzymać usta zamknięte w delikatnych i delikatnych sytuacjach".
